Urbi et Orbi Святога Айца: з Богам жыццё н?кол? не пам?рае
Мал?тва адбылася 27 сакав?ка ? 18.00 у двары ватыканскай базыл?к? святога Пятра. Дзякуючы прамой трансляцы? па тэлебачанн? ? анлайн да ?дзелу ? набажэнстве магл? далучыцца ?се жадаючыя верн?к? ? людз? добрай вол?.
У пачатку набажэнства бы? зачытаны евангельск? ?рывак пра суц?шэнне буры (Мк 4, 35-41). Каментуючы яго, Святы Айцец за?важы?, што ? гэтай сцэне сёння мы можам лёгка пазнаць сябе.
“Як апостала? з Евангелля, нас застала неспадзе?к? нечаканая, раз’юшаная бура. Мы ?свядом?л?, што знаходз?мся ? адной лодцы, усе ?разл?выя ? дэзарыентаваныя, але адначасова важныя ? патрэбныя, пакл?каныя веславаць разам, патрабуючыя ?заемнага суцяшэння”, - сказа? Франц?шак.
Аднак чаму Езус працягва? спакойна спаць на карме – “на той частцы лодк?, якая тоне першай”? У чым недахоп веры Хрыстовых вучня?? У тым, перакананы Папа, што яны вырашыл?, н?бы Езус абыякавы да ?х. ?х зварот – “Не хвалюе Цябе, што мы г?нем?” (Мк 4, 38) – узрушы? Хрыста, “бо н? для каго мы не з’я?ляемся настольк? важным?, як для Яго”.
, - сказа? Папа.
“З бурай выкры?ся падман тых стэрэатыпа?, як?м? мы, за?сёды занепакоеныя ?ласным выглядам, прыкрывал? нашае “эга”; ? адкрылася, у чарговы раз, тая (благасла?лёная) агульная прыналежнасць, якой не можам пазбав?цца: братняя прыналежнасць”, - дада? Франц?шак.
“Чаго вы так?я баязл?выя? Яшчэ не маеце веры?”. Пане, тваё Слова сёння кранае нас ? датычыць нас ус?х. У гэтым свеце, як? Ты люб?ш больш за нас, мы пайшл? наперад на ?сёй хуткасц?, адчуваючы сябе моцным? ? здольным? ва ?с?м. Прагныя да заробку, мы дазвол?л?, каб нас паглынул? рэчы ? каб спешка звяла нас. Мы не спын?л?ся перад Тва?м? закл?кам?, не абудз?л?ся перад абл?ччам сусветных война? ? несправядл?васц?, не паслухал? крык бедных ? нашай цяжкахворай планеты. Абыякавыя, мы пайшл? далей, думаючы, што застанёмся за?сёды здаровым? ? хворым свеце. Цяпер, апыну?шыся ? бурным моры, закл?каем Цябе: “Абудз?ся, Пане!”, - вызна? Пантыф?к.
Ён за?важы?, што менав?та ? часы выпрабавання? выя?ляецца ?зровень разв?цця народа?, ? выказа? захапленне ?с?м? тым? людзьм?, як?я штодня жывуць цярпл?васцю ? надзеяй, закл?каючы да ?заемнай адказнасц?.
Пры гэтым Папа заахвоц?? ус?х запрас?ць Езуса ? сваё жыццё, бо “з Богам жыццё н?кол? не пам?рае”. Святы Айцец запэ?н??, што ? Богу маем якар, штурвал ? надзею. “Абняць Яго крыж – значыць, знайсц? мужнасць, каб ахап?ць усе супярэчнасц? цяперашняга часу, на пэ?ны момант пак?ну?шы нашую заклапочанасць усемагутнасцю ? валоданнем, каб даць месца крэаты?насц?, якую тольк? Дух Святы можа выкл?каць. Гэта значыць, знайсц? мужнасць, каб адкрыць прасторы, дзе ?се змогуць адчуць сябе пакл?каным? ? зраб?ць магчымым? новыя формы гасц?ннасц?, братэрства ? сал?дарнасц?”, - сказа? Пантыф?к.
Ён праз заступн?цтва Мары? даручы? ус?х людзей Богу, просячы аб здаро?? цела ? суцяшэнн? сэрца: “Пане, не пак?дай нас на самавольства буры. Па?тары яшчэ раз: “Не бойцеся” (Мц 28,5). А мы, разам з Пятром, усяляк? свой клопат ускладзём на Цябе, бо Ты клапоц?шся пра нас (пар. 1 П 5,7)”.
На заканчэнне набажэнства Святы Айцец удзял?? надзвычайнае благасла?ленне Urbi et orbi (Гораду ? свету) з магчымасцю атрымання по?нага адпусту.
