蜜桃交友

Прапануем по?ны тэкст разважання Пантыф?ка:

У цэтнры л?тург?? чацвёртай нядзел? Вял?кага посту знаходз?цца тэма святла. Евангелле (пар. Ян 9, 1-41) распавядае пра падзею чалавека, сляпога ад нараджэння, якому Езус прывяртае зрок. Гэты цудадзейны знак пацвярджэнне таго, што сказа? Езус пра сябе: “Я - святло свету” (Ян 9,5), святло, якое асвятляе нашу цемру. Ён здзейсн?? гэтае асвятленне на двух узро?нях: на ф?з?чным ? духо?ным: сляпы спачатку атрыма? адкрыццё вачэй, а потым паверы? у “Сына Чалавечага” (пар.35), гэта значыць у Езуса. Цуды, як?я здзяйсня? Езус не был? асабл?вым? жэстам?, але мел? на мэце весц? да веры па шляху ?нутранага перамянення.

Фарысе? ? кн?жн?к?, як?я был? там, настойл?ва адма?лял? прызнаць гэты цуд ? звярнул?ся да аздаро?ленага чалавека з паступным? пытанням?. Але ён ?х адк?ну? с?лай рэча?снасц?: “Адно ведаю, што я бы? сляпы, а цяпер бачу” (Ян 9,25). Пам?ж недаверам ? варожасцю тых, хто яго акружа? ? з недаверам задавал? пытанн?, ён зраб?? крок, як? паступова завё? яго да выя?лення ?дэнтычнасц? Таго, як? адкры? яму вочы ? да вызнання веры у Яго. Спачатку слепанароджаны л?чы? яго прарокам (пар. 17); затым прызна? Яго за таго, хто прышо? ад Бога (пар. 33); ? нарэшце прызна? Яго Мес?яй ? адда? Яму пашану. (пар. 36-38). Слепанароджаны зразуме?, што даючы яму зрок, Езус жада? “выяв?ць праз яго справы Божыя” (пар. 3).
Таксама ? мы можам зазнаць гэты досвед. Са святлом веры той, хто бы? сляпым, адкры? сваю новую ?дэнтычнасць. Зараз ён “новая ?стота”, здольная ?бачыць у новым святле сваё жыццё ? навакольны свет, таму што ён увайшо? у знос?ны з Хрыстом, увайшо? у ?ншае вымярэнне. Ён больш не з’я?ля?ся жабраком, якога марг?нал?завала грамадства. Ён ужо не раб слепаты ? забабона?. Яго асвятляльны шлях – гэта метафара шляху вызвалення ад граху, як? мы мы так часта здзяйсняем. Грэх – гэта цёмная занавеса, якая закрывае нам твар ? перашкаджае выразна бачыць сябе ? свет. Прабачэнне Пана адк?дае гэтую ко?дру ценю ? цемры ? дае нам новае святло. Вял?к? пост, як?м мы зараз жывём, няхай будзе спрыяльным ? кашто?ным часам для таго, каб набл?з?цца да Пана, просячы Яго м?ласэрнасц?, у розных формах, як?я нам прапано?вае Мац? Касцёла.

Сляпы, як? атрыма? аздара?ленне, бачыць цяпер вачыма цела ? душы- гэта выя?ленне кожнага ахрышчанага чалавека, як? занураючыся ? Ласцы , ёсць адарваны ад цемры ? паста?лены ? святло веры. Але не хоп?ць атрымаць святло, трэба стаць святлом. Кожны з нас пакл?каны прыняць боскае святло, каб жыць ?м на працягу ?сяго свайго жыцця. Першыя хрысц?яне, тэолаг? першых стагоддзя?, казал?, што супольнасць хрысц?ян, гэта значыць Касцёл, з'я?ляецца "таямн?цай месяца", таму што ён дава? святло, але не было яго ?ласнае святлом, але было святлом, якое атрыма? ад Хрыста. Таксама ? мы пав?нна быць "таямн?ца месяца": даваць святло, атрыманае ад сонца, як?м ёсць Хрыстос, Пан. Пра гэта нагадвае нам сёння св. Павел: “Паступайце, як дзец? святла. Бо плод святла ёсць ва ?сялякай дабрын?, справядл?васц? ? пра?дзе” (Эф 5, 8-9). Зерне новага жыцця, атрыманае нам? падчас хросту падобнае да ?скры агню, як?, перш за ?сё, ачышчае нас, спальваючы зло, якое мы нос?м у сэрцы ? дазваляе нам ззяць ? асвятляць. Святлом Езуса.

Няхвай Насвяцейшая Марыя дапаможа нам наследаваць сляпога з Евангелля, так, каб мы магл? быць зал?тым? святлом Хрыста ? ?сц? разам з ?м па шляху зба?лення.

На завяршэнне сваёй сустрэчы з верн?кам?, Святы Айцец падышо? да акна Прыватнай б?бл?ятэк?, пав?та? прысутных на ватыканскай плошчы верн?ка? ? благаслав?? ?х.