Франц?шак: Хрыстус – крын?ца жывой вады, якая дае зба?ленне
Прапануем по?ны тэкст разважання Пантыф?ка:
“Евангельск? ?рывак на гэту нядзелю, трэцюю нядзелю Вял?кага посту, распавядае пра сустрэчу Езуса з самаранскай жанчынай (пар. Ян 4,5-42). Ён бы? дарозе разам са сва?м? вучням? ? спын??ся ля студн? ? Самары?. Юдэ? л?чыл? самаран ератыкам? ? вельм? ?м? пагарджал?, л?чыл? ?х грамадзянам? другога гатунку. Езус бы? стомлены ? адчува? смагу. Кал? падышла жанчына, каб узяць вады, Ён папрас?? яе: “Дай мне п?ць” (Ян 4,7). Так?м чынам, злама?шы ?се бар’еры, Ён пача? дыялог, падчас якога адкры? гэтай жанчыне таямн?цу жывой вады, гэта значыць Святога Духа, Божага дару. Сапра?ды, на здз??леную рэакцыю жанчыны, Езус адказа?: “Кал? б ты ведала дар Божы ? хто кажа табе: “Дай мне п?ць”, то сама прас?ла б у Яго, ? Ён бы да? табе жывой вады” (Ян 4,10).
Гало?ная тэмай гэтага дыялогу была вада. З аднаго боку, вада як жыццёва неабходны элемент, як? заспакойвае цялесную смагу ? падтрымл?вае жыццё. З ?ншага боку, вада як с?мвал боскай ласк?, якая дае вечнае жыццё. У б?бл?йнай традыцы? Бог – гэта крын?ца жывой вады. Так гавораць псальмы, прарок?. Аддаленне ад Бога, крын?цы жывой воды, ? ад Яго закону, выкл?кае найгоршую засуху. Гэты досвед народу ?зраэля ме? у пустын?. На до?г?м шляху да свабоды, згараючы ад смаг?, ён пратэстава? супраць Майсея ? супраць Бога з-за адсутнасц? вады. Тады, згодна з жаданнем Бога, Майсей зраб?? так, каб вада пацякла са скалы, як знак пров?ду Бога, як? суправаджа? свой народ ? ажы?ля? яго (пар. Зых 17,1-7).
Апостал Павел ?нтрэпрэтава? гэтую скалу як с?мвал Хрыста. Ён каза?, што скала – гэта Хрыстус. Гэта таямн?чы вобраз Яго прысутнасц? пасярод п?л?грымуючага Божага Народу. Хрыстус сапра?ды з’я?ляецца Святыняй, з якой, згодна з тым, што бачыл? прарок?, выцякае Святы Дух, як? ачышчае ? ажы?ляе. Хто прагне зба?лення, можа задарма чэрпаць з Езуса, ? Святы Дух стане ? ?м крын?цай по?нага ? вечнага жыцця. Абяцанне жывой вады, якое Езус да? самаранцы, стала рэальнасцю ? Яго Пасхе: з Яго праб?тага боку выцекл? “кро? ? вада” (Ян 19,34). Хрыстус, заб?тае ? ?васкрослае Ягня, з’я?ляецца крын?цай, з якой выцякае Святы Дух, як? выпра?ляе грах? ? адраджае да новага жыцця.
Гэты дар з’я?ляецца крын?цай сведчання. Як самаранка, кожны, хто сустракае жывога Езуса, адчувае патрэбу расказаць пра Яго ?ншым, каб усе пачал? вызнаваць, што Езус “сапра?ды Зба?ца свету”, як казал? потым суайчынн?к? гэтай жанчыны. Таксама ? мы, адроджаныя да жыцця праз хрост, пакл?каны сведчыць пра жыццё ? надзею, як?я ёсць у нас. Кал? наш пошук ? наша прага знойдуць у Хрысце по?нае суцяшэнне, пакажуць, што зба?ленне не ? “рэчах” гэтага свету, як?я выкл?каюць тольк? засуху, але ? Тым, як? нас палюб?? ? за?сёды люб?ць: у Езусе нашым Зба?цы, у жывой вадзе, якую Ён нам дорыць.
Няхай Найсвяцейшая Марыя дапаможа нам умацо?ваць жаданне Хрыста, крын?цу жывой вады, адз?нага, хто можа заспако?ць прагу жыцця ? любов?, якую нос?м у сэрцы”.
