Папа: Бог нарадз??ся бедным, каб здабыць нас багаццем любов?
У гам?л?? Франц?шак за?важы?, што кал? пастух? вартавал? ?начы свой статак “хвала Пана асвяц?ла ?х”. Ён патлумачы?, што гаворка ?дзе пра Божую ласку, якая нясе зба?ленне ?с?м людзям. “Але чым ёсць гэтая ласка? Гэта – боская любо?, якая змяняе жыццё, абна?ляе г?сторыю, вызваляе ад зла, напа?няе м?рам ? радасцю. У гэтую ноч Божая любо? аб’яв?лася нам: гэта Езус”, - дада? Пантыф?к.
Папа за?важы?, што прыйсце Бога ? свет называецца “ласкай”, каб паказаць нам, што яно было цалкам бескарысл?вым. “У той час, кал? тут, на зямл?, усё здаецца адпавядае лог?цы “даваць, каб мець”, Бог прыходз?ць бескарысл?ва. Яго любо? немагчыма выгандляваць: мы не зраб?л? н?чога, каб яе заслужыць, ? не зможам н?кол? за яе адплац?ць”, - сцвердз?? Святы Айцец.
“Яго любо? – безумо?ная, не залежыць ад цябе. Можаш мець памылковыя ?дэ?, можаш наламаць шмат дро?, але Пан не перастане цябе люб?ць. Як часта мы думаем, што Бог добры, тольк?, кал? мы добрыя, ? што карае нас, тольк? кал? мы дрэнныя. Гэта не так. Ён працягвае нас люб?ць нягледзячы на грах?. Яго любо? не змяняецца, яна не кры?дл?вая; верная, цярпл?вая”, - падкрэсл?? Пантыф?к.
, - дада? ён.
Франц?шак зазначы?, што ласка, гэта с?нон?м прыгажосц?. “Сёння ноччу, у прыгажосц? Божай любов? мы адкрываем нанова таксама ? нашу прыгажосць, бо з’я?ляемся ?м?лаваным? Бога. У дабры ц? зле, здаро?? ц? хваробе, шчасл?выя ц? смутныя, у Яго вачах мы з’я?ляемся прыгожым?: не ? с?лу таго, што роб?м, а ? с?лу таго, к?м мы ёсць. У нас прысутн?чае нязмы?ная прыгожасць, недатыкальная, незн?шчальная, якая з’я?ляецца сутнасцю нашага ?снавання. Сёння Бог нагадвае нам пра гэта, прымаючы з любо?ю нашу чалавечнасць ? робячы яе сваёй, “злучаючыся з ёй” наза?сёды”, - сказа? Папа.
Паводле Пантыф?ка, “вял?кая радасць”, якая была абвешчана пастухам, гэта радасць “усяго народу”. У пастухах, як?я дакладна не был? святым?, прысутн?чаем таксама ? мы, з нашай уразл?васцю ? слабасцям?. Папа закл?ка? як ? яны пачуць закл?к: “Не бойцеся!”. Трэба не згуб?ць давер ? надзею ? не л?чыць, што час для любов? ?жо згублены.
, - сказа? ён.
Пантыф?к зазначы?, што “так? вял?к? дар заслуго?вае вял?кай удзячнасц?”. “Сёння слушны дзень для таго, каб набл?з?цца да табернакулюма, стаенк?, ясля?, ? сказаць дзякуй. Прымем дар, як?м ёсць Езус, каб затым стаць дарам, як Езус. Стаць дарам – значыць даць сэнс жыццю. Гэта лепшы спосаб, каб змян?ць свет: мы змяняемся, Касцёл змяняецца, г?сторыя змяняецца не тады, кал? пачынаем хацець змян?ць ?ншых, але сам?х сябе, робячы з нашага жыцця дар”, - сцвердз?? Пантыф?к.
“Езус паказвае нам гэта сёння ноччу: Ён змян?? г?сторыю, не прымусам ц? с?лай сло?, а дарам свайго жыцця. Ён не чака? пакуль мы станем добрым?, каб люб?ць нас, але бескарысл?ва падары? сябе нам”, - сказа? Папа.
, - дада? ён.
Франц?шак распавё? легенду пра пастухо?, як?я несл? да гроты, у якой нарадз??ся Езус, розныя дары. Сярод ?х бы? адз?н бедны пастух, што прыйшо? з пустым? рукам?. У пэ?ны момант Марыя ? Юзаф пачал? не даваць рады з шматл?к?м? падарункам?, асабл?ва Мац? Божая, якая люляла Дз?цятка. Таму, кал? за?важыл? гэтага пастуха, папрас?л? яго патрымаць Езуса.
“Гэты пастух, беручы Яго, зразуме?, што атрыма? тое, чаго не заслуго?ва? – магчымасць трымаць самы вял?к? дар у г?сторы?. Ён глядзе? на свае рук?, тыя рук?, як?я здавал?ся яму пустым?: яны ператварыл?ся ? калыску Бога. Ён адчу? сябе люб?мым ? пераадоле?шы сорам, пача? паказваць ?ншым Езуса, бо не мог трымаць тольк? для сябе гэты дар над дарам?”, - расказа? Папа.
“Дараг? брат, дарагая сястра, кал? твае рук? здаюцца табе пустым?, кал? л?чыш сваё сэрца бедным любо?ю, гэта ноч для цябе. З’яв?лася ласка Божая, каб заззяць у тва?м жыцц?. Прым? яе ? заяснее ? табе святло Божага Нараджэння”, - закончы? гам?л?ю Пантыф?к.
