蜜桃交友

Ян Мойс?к

Прапануем вашай увазе по?ны тэкст медытацы? Святога Айца:

“Евангелле гэтай перадапошняй нядзел? л?тург?чнага года (пар. Лк 21, 5-19) змяшчае прамову Езуса аб канцы часо?. Езус яе прама?ляе перад Ерусал?мскай святыняй, будынкам, як?м захаплял?ся людз? з-за яе вел?чы ? хараства. Але Хрыстус прарочыць, што з усёй гэтай прыгажосц? ? вел?чы “не застанецца каменя на камен?, як? не будзе зруйнаваны” (21, 6). Разбурэнне святын?, абвешчанае Езусам, - гэта не стольк? пачатак канца г?сторы?, кольк? канец гэтай г?сторы?. Сапра?ды, перад слухачам?, як?я хочуць ведаць, як ? кал? адбудуцца гэтыя знак?, Езус адказвае тыповай апакал?птычнай мовай Б?бл??.

Ён выкарысто?вае два вонкава супярэчл?выя вобразы: першы - гэта шэраг страшных падзей: катастроф, война?, голаду, беспарадка? ? пераследа? (пар. 9-12); друг? супакойвае: “Але ? волас з галавы вашай не прападзе” (21, 18). Спачатку ёсць рэал?стычны погляд на г?сторыю, якая адзначана не тольк? катастрофай, але таксама ? гвалтам, тра?мам?, як?я раняць стварэнне, наш агульны дом, а таксама чалавечую сям’ю, якая там жыве, ? самую хрысц?янскую супольнасць. Падумаем пра сённяшн?я шматл?к?я войны, стых?йныя бедствы. Друг? вобраз – змешчаны ? супакаенн? Езуса - паказвае нам аднос?ны, як?я хрысц?ян?н пав?нен прыняць, каб жыць гэтай г?сторыяй, якая характарызуецца гвалтам ? нягодам?.

? якое ста?ленне хрысц?ян?на? Ён мае надзею ? Бога, як? дазваляе, што мы не ?падаем у траг?чныя падзе?. Яны, наадварот, стануць нагодай даць гэтаму сведчанне. Вучн? Хрыста не могуць заставацца рабам? страху ? трывог?.  Яны пакл?каны жыць г?сторыяй, спын?ць разбуральную с?лу зла, з упэ?ненасцю, што ?х добрыя дзеянн? за?сёды суправаджае прадбачл?вая ? чулл?вая пяшчота Пана.  Гэта выразны знак таго, што Валадарства Божае прыйдзе да нас, гэта значыць, што набл?жаецца рэал?зацыя свету так, як Бог хоча. Гэта Ён к?руе нашым жыццём ? ведае канчатковую мэту рэча? ? падзей

Пан закл?кае нас да супрацо?н?цтва ? пабудове г?сторы?, каб мы станав?л?ся разам з ?м м?ратворцам? ? сведкам? надзе? ? будучым зба?ленн? ? ?васкрасенн?. Вера дапамагае нам ?сц? з Езусам па зв?л?стых дарогах гэтага свету, з упэ?ненасцю, што с?ла Яго Духа пераможа с?лы зла, падпарадко?ваючы ?х с?ле любов? Бога. Любо? найвышэйшая, магутная, бо Бог ёсць любо?.

?снуюць, напрыклад, хрысц?янск?я пакутн?к? нашага часу, як?я, нягледзячы на пераследы, з’я?ляюцца мужчынам? ? жанчынам? м?ру. Яны даюць нам спадчыну, якую трэба захаваць ? наследаваць: Евангелле любов? ? м?ласэрнасц?. Гэта самы дараг? скарб, як? нам дадзены, ? найбольш эфекты?нае сведчанне, якое мы можам даць сучасн?кам, адказваючы на нянав?сць любо?ю, на знявагу прабачэннем. Таксама ? па?сядзённым жыцц?: кал? мы зазнаем кры?ду, мы адчуваем боль; але трэба ад усёй душы прабачаць. Кал? мы адчуваем, што нас ненав?дзяць, мы пав?нны мал?цца з любо?ю за чалавека, як? ненав?дз?ць нас. Няхай Дзева Марыя падтрымл?вае з мацярынск?м заступн?цтвам наш шлях штодзённай веры, каб ?сц? за Панам, як? к?руе г?сторыяй”.

Пасля марыйнай мал?твы Франц?шак прыв?та? сабраных на плошчы св. Пятра верн?ка? ? ?дзял?? сваё благасла?ленне.