Святы Айцец: мера веры – служэнне
Прапануем вашай увазе по?ны тэкст медытацы? Пантыф?ка:
“Евангельск? ?рывак на сённяшн? дзень (Лк 17, 5-10) прадста?ляе тэму веры, аб якой просяць вучн?: “Дадай нам веры!”(Лк17, 5). Прыгожая мал?тва якой мы пав?нны так мал?цца падчас кожнага дня: “Пане дай нам веры”. Езус адказвае з дапамогай двух вобраза?: гарчычнага зерня ? н?кчэмных слуга?. “Кал? б вы мел? веру з гарчычнае зерне, вы магл? б сказаць смако?н?цы гэтай: “Вырв?ся з карэннем ? перасадз?ся ? мора”, – ? яна б паслухалася вас”(Лк 17, 6). Смако?н?ца – гэта вял?зарнае дрэва, добра ?каранёнае ? зямл? ? ?стойл?вае перад ветрам. Таму Езус хоча даць зразумець, што вера, нават маленькая, як гарчычнае зерне, здольная вырваць з зямл? смако?н?цу. А потым перасадз?ць яе ? мора, што яшчэ больш малаверагоднае: але н?чога немагчымага для тых, хто мае веру, бо яны спадзяюцца не на ?ласныя с?лы, а на Бога, Як? можа зраб?ць усё.
Вера, якая пара?но?ваецца з гарчычным зернем – гэта вера не высакамерная ? саманадзейная, але якая, у сваёй пакоры, адчувае вял?кую патрэбу ? Богу, а ? сваёй нязначнасц?, з по?ным даверам аддаецца Яму. Гэта вера, якая дае нам магчымасць з надзеяй глядзець на зменл?выя жыццёвыя падзе?, якая дапамагае прымаць паразы ? пакуты, з усведамленнем, што зло н?кол? не мае апошняга слова.
Як можам зразумець, ц? сапра?ды маем веру, гэта значыць, ц? наша вера, хоць ? малая, як гарчычнае зерне, але сапра?дная, чыстая? Гэта тлумачыць Езус, паказваючы, чым ёсць мера веры: служэнне. Ён роб?ць гэта з дапамогай прыпавесц?, якая на першы погляд крыху бянтэжыць, бо прадста?ляе постаць гвалто?нага ? ра?надушнага гаспадара. Але менав?та рэал?зацыя ?лады паказвае, што з’я?ляецца сутнасцю прыпавесц? – гэта паслухмянасць слуг?. Езус хоча сказаць, што так?м з’я?ляецца веруючы чалавек у дачыненн? да Бога: ён цалкам аддаецца Яго вол?, без разл?ку ? прэтэнз?й.
Так?я аднос?ны да Бога адлюстро?ваецца таксама ? паводз?нах унутры супольнасц?: яны адлюстро?ваюцца ? радасц? служэння адно аднаму, знаходзячы ? гэтым сваю ?знагароду, а не ? прызнанн? ? выгадзе, да як?я могуць прыводз?ць. Гэтаму вучыць Езус напрыканцы аповеду: “? вы таксама, кал? выканаеце ?сё загаданае вам, кажыце: “Мы н?кчэмныя слуг?, бо зраб?л? тое, што пав?нны был? зраб?ць” (Лк 17, 10).
Н?кчэмныя слуг?, гэта значыць, як?я чакаюць падзяк?, без прэтэнз?й. “Мы н?кчэмныя слуг?” – гэта выраз пакоры ? адкрытасц?, як? прынос?ць шмат дабра Касцёлу ? нагадвае пра слушны падыход да дзейнасц? ? ?м: пакорнае служэнне, якое Езус да? нам у прыклад, абмываючы ног? вучням (Ян 13, 3-17).
Няхай Панна Марыя, дапаможа нам ?сц? па гэтым шляху жанчыны веры. Звяртаемся да Яе напярэдадн? свята Мац? Божай Ружанцовай, у аб’яднанн? з верн?кам?, як?я сабрал?ся ? Пампеях на традыцыйнай мал?тве ?прошвання”.
Пасля марыйнай мал?твы Франц?шак прыв?та? прысутных на плошчы св. Пятра верн?ка? ? закл?ка? не забываць мал?цца за яго.
