蜜桃交友

Увечары 20 красав?ка 2019 г. Пантыф?к узначал?? урачыстую ?мшу Пасхальнай В?г?л?? ? базыл?цы св. Пятра ? Ватыкане. Каментуючы ? гам?л?? ?рывак з Евангелля паводле святога Лук? (Лк 24, 1-12), Святы Айцец засяродз??ся на вобразе жанчын, як?я ран?цай трэцяга дня пасля ?крыжавання Езуса вырушыл? да маг?лы, каб намасц?ць Яго цела.

Ведаючы, што маг?ла завалена цяжк?м каменем, яны ?шл? з пэ?ным пачуццём марнасц?, безнадзейнасц? ? недаверу, аднак, прыйшо?шы, знайшл? пустую маг?лу з адсунутым ад яе каменем ? пачул? нечаканае для ?х пытанне: “Чаму вы шукаеце жывога сярод мёртвых?” (Лк 24, 5). Франц?шак выказа? думку, што часта ? наш шлях веры бывае чымсьц? вельм? падобным.

“Чаму думаеце, што ?сё марна, што н?хто не можа адсунуць вашыя камян?? Чаму паддаецеся расчараванню ? ?падку? Вял?кдзень – гэта свята адсо?вання камянё?. Бог адсо?вае найбольш цяжк?я камян? – смерць, грэх, страх, свецкасць, – аб як?я разб?ваюцца надзе? ? чаканн?. Г?сторыя чалавецтва не заканчваецца перад надмаг?льным каменем, таму што сёння яна выя?ляе “жывы камень” (пар. 1 П 2, 4): уваскрослага Езуса”, - сказа? Папа.

Па словах Святога Айца, надзе? часта перагароджвае шлях камень недаверу: “Кал? дапускаецца ?дэя, што ?сё дрэнна ? што горшаму няма канца, расчараваныя, мы пачынаем верыць, што смерць мацнейшая за жыццё, ? станов?мся цын?чным? ? кпл?вым?, носьб?там? нездаровай туг?. Камень за каменем будуем у сабе помн?к незадаволенасц?, маг?лу надзе?”.

Але Пана няма ? расчараванн?, запэ?н?? Франц?шак ? дада?, што не трэба шукаць Яго там, дзе н?кол? не знойдзем: Ён – Бог жывых, а не мёртвых (пар. Мц 22, 32).

Друг?м каменем, як?, па словах Папы, часта запячатвае сэрца, з’я?ляецца грэх. “Грэх спакушае, абяцае лёгк?я ? гатовыя рэчы, дабрабыт ? поспех, але потым пак?дае ?нутры самоту ? смерць. Грэх – у шуканн? жыцця сярод мёртвых, сэнсу жыцця – у м?нучых рэчах”, - перасцярог Пантыф?к.

Праводзячы паралель з жанчынам?, як?я, убачы?шы ля маг?лы Пана двух мужо? у бл?скучым адзенн?, напалоханыя, “сх?л?л? твары свае да зямл?” (Лк 24, 5), Франц?шак за?важы?, што часта мы паводз?м сябе падобным чынам: “л?чым за лепшае зата?цца ? сва?х абмежаванасцях, схавацца ? сва?х страхах, (…), таму што ? замкнёнасц? ? самоце мы з’я?ляемся гало?ным? дзеючым? асобам?, таму што прасцей заставацца адным у цёмных пакоях сэрца, чым адкрыцца Пану”.

Аднак тольк? Езус узвышае, тольк? Ён закл?кае нас адрадз?цца ? адказ на Яго Слова, глядзець уверх ? верыць, што мы створаныя для неба – не для зямл?.

“Езус – спецыял?ст па ператварэнн? нашых смерця? у жыццё, нашых наракання? – у танец” (пар. Пс 30, 12): з ?м можам ? мы здзейсн?ць Пасху, што значыць пераход: пераход ад замкнёнасц? да супольнасц?, ад роспачы да суцяшэння, ад страху да даверу”, - сказа? Папа ? заахвоц?? верн?ка? глядзець на ?васкрослага Езуса – Яго поз?рк дае надзею, бо кажа, што нас за?сёды любяць ? гэтая любо? н?кол? не м?нае.

“Адвядзём жа Таму, як? жыве, цэнтральнае месца ? жыцц?. Будзем прас?ць аб ласцы недапушчэння, каб нас нясло цячэннем, морам праблем; каб разб?вал?ся аб камян? граху ? рыфы недаверу ? страху. Шукайма Яго ва ?с?м ? перш за ?сё. З ?м мы ?васкрэснем”, - закл?ка? Святы Айцец.