蜜桃交友

“Сёння пачынаецца Адвэнт, л?тург?чны перыяд падрыхто?к? да Божага Нараджэння, як? сх?ляе нас узняць вочы ? адкрыць сэрцы, каб прыняць Езуса. Адвэнт перажываем не тольк? ? чаканн? Божага Нараджэння. Мы таксама запрошаны абудз?ць чаканне хвалебнага вяртання Хрыста, кал? Ён прыйдзе ? канцы часо?, рыхтуючыся да канчатковай сустрэчы з ?м праз паслядо?ныя ? смелыя рашэнн?. Узгадваем Божае Нараджэнне, чакаем хвалебнае вяртанне Хрыста ? нашу асаб?стую сустрэчу ? дзень, кал? Пан пакл?ча нас.

На працягу гэтых чатырох тыдня? мы пакл?каны адмов?цца ад абыякавага ? схематычнага ладу жыцця, адрадз?ць спадзяванн? ? мары аб новай будучын?. У гэтым ключы гучыць Евангелле сённяшняй нядзел? (Лк 21, 25-28. 34-36) ? папярэджвае нас, каб мы не трап?л? пад прыгнёт эгацэнтрычнага ладу жыцця ? канвульс??нага рытму дзён. Асабл?ва ярка гучаць словы Езуса: “Зважайце ж на сябе, каб сэрцы вашыя не был? абцяжараныя пахмеллем ? п’янствам, ? жыццёвым? клопатам?, ? каб дзень той не заста? вас неспадзявана, як пастка. (...) Дык чувайце ?весь час ? мал?цеся” (Лк 21, 34.36).

Чуваць ? мал?цца: вось як трэба жыць у гэты перыяд, з сённяшняга дня ? да Божага Нараджэння. Унутраны сон нараджаецца ад пастаяннай сканцэнтраванасц? на сабе ? замкнёнасц? на ?ласным жыцц?, з яго праблемам?, радасцям? ? болем, кал? ?весь час круц?мся вакол сябе. ? гэта надакучл?ва, сумна, разбуральна для надзе?. Тут крын?ца апаты? ? ляноты, пра што кажа Евангелле. Адвэнт закл?кае нас чуваць, гледзячы па-за сябе, пашыраючы наш розум ? сэрца, адкрыцца да патрэб брато? ? ?мкнуцца да новага свету. Гэта жаданне мног?х народа?, закатаваных голадам, несправядл?васцю ? вайной. Гэтае жаданне бедных, слабых, пак?нутых.

Друг?м ста?леннем, якое служыць добраму перажыванню чакання Пана, з’я?ляецца мал?тва. “Выпрастайцеся ? падым?це галовы вашыя, бо набл?жаецца адкупленне вашае” (Лк 21, 28), - кажа Евангелле. Гаворка ?дзе пра тое, каб устаць ? мал?цца, нак?ро?ваючы нашы думк? ? сэрца да Езуса, Як? хутка прыйдзе. Мы ?стаём, кал? нешта або некага чакаем. Мы з нецярпеннем чакаем Езуса ? хочам чакаць Яго ? мал?тве, цесна звязанай з чуваннем. Мал?тва, чаканне Езуса, адкрытасць у аднос?нах да ?ншых, чуванне ? адсутнасць замкнёнасц? ? сабе. Але, кал? мы думаем пра Божае Нараджэнне ? атмасферы спажывальн?цтва, пошуку таго, што куп?ць, або што зраб?ць, каб свята было цудо?ным, Езус пройдзе побач, не знойдзем Яго.

Але якая перспектыва нашага мал?то?нага чакання? Аб гэтым нам кажуць у Б?бл??, перш за ?сё, галасы прарока?. Сёння гэта голас Ерам??, як? гаворыць да народа сур’ёзна дасведчанага выгнаннем, тоеснасць якога ста?ць пад пагрозай. ? нам, хрысц?янам, таксама Божаму народу, пагражаюць секулярызм ? страта тоеснасц?, ? нават “апаганьванне” хрысц?янскага стылю. Таму нам патрэбна Слова Божае, якое кажа праз прарока: “Вось надыходзяць дн?, кал? Я выканаю абяцанне, якое абвясц??. (...) Узгадую для Дав?да Парастак Справядл?васц?, ? будзе ён чын?ць правасуддзе ? справядл?васць на зямл?” (Ер 33, 14-15). Гэтым Парасткам Справядл?васц? з’я?ляецца Езус, Як? прыходз?ць, ? якога чакаем.

Няхай Дзева Марыя, якая прынос?ць Езуса, жанчына чакання ? мал?твы, дапаможа нам умацаваць нашу надзею на абяцанн? яе Сына Езуса, каб мы адчул?, што праз пакуты г?сторы? Бог застаецца верным ? выкарысто?вае чалавечыя памылк?, каб сведчыць сваю м?ласэрнасць”, - сказа? Папа.

Пасля “Анёл Панск?”, Пантыф?к пажада? верн?кам добрага перажывання Адвэнту ? папрас?? аб мал?тве.