蜜桃交友

Прапануем по?ны тэкст разважання Святога Айца

“Сённяшняе Евангелле (Мк 12, 38-44) завяршае серыю прамо? Езуса ? Ерузалемскай святын?, ? выводз?ць на першы план два проц?леглых ста?ленн?: кн?жн?ка ? ?давы. Першы – прадста?н?к важных людзей, багаты, уплывовы; другая прадста?ляе апошн?х, бедных, слабых. На самой справе, радыкальнае асуджэнне Езусам кн?жн?ка? не аднос?цца да ?сёй гэтай катэгоры?, але тычыцца тых з ?х, як?я выста?ляюць напаказ свой сацыяльны статус, хваляцца званнем “раб?”, наста?н?ка, патрабуюць паважання ? займаюць першыя месцы (Мк 12, 38-39). Самае горшае, што гэта ?х хвальба нос?ць перш за ?сё рэл?г?йны характар, таму што “до?га моляцца напаказ” (Мк 12, 40) ? выкарысто?ваюць Бога, каб выкл?каць давер да сябе ? якасц? абаронца? Яго закона. ? гэта ста?ленне высакамер’я ? ганарыстасц? вядзе ?х да пагарды тых, хто мала што значыць або займае эканам?чна нявыгаднае станов?шча, як ? ? выпадку з удовам?.

? жадаючы, каб вучн? добра запамятал? гэты ?рок, дае ?м яскравы прыклад: паказвае бедную ?даву, чыё сацыяльнае станов?шча нязначнае, бо не мае мужа, як? мог бы абаран?ць яе правы, ? таму з’я?ляецца лёгкай здабычай для нейкага нядобрасумленнага крэдытора. Так?я крэдыторы пераследавал? да?жн?ко?, патрабуючы пагас?ць суму запазычанасц?. Жанчына, якая мае намер к?нуць у скарбонку дзве манеты, усё, што засталося ? яе, складае сваю ахвяру, спрабуючы застацца неза?важанай, як кал? б ёй было сорамна.

? менав?та праз гэты акт пакоры яна зраб?ла нешта, што мае вял?кае рэл?г?йнае ? духо?нае значэнне. Яе жэст, по?ны ахвяры, не пазбегну? уважл?вага поз?рку Езуса, як? – больш за тое – бачыць у ?м бляск по?нага ахвяравання сабой, чаму хоча навучыць сва?х апостала?. Навука, якую сёння дае Езус, дапамагае нам аднав?ць тое, што адыгрывае важную ролю ? нашым жыцц? ? спрыяе канкрэтным ? штодзённым аднос?нам з Богам.

Браты ? сёстры, Божыя меры адрозн?ваюцца ад нашых. Ён ?накш ацэньвае людзей ? ?х жэсты. Бог вымярае не колькасцю, а якасцю, глядз?ць на сэрца ? на чысц?ню намера?. Гэта азначае, што наш “дар” для Бога ? мал?тве ? для ?ншых у м?ласэрнасц? за?сёды пав?нен пазбягаць рытуал?зму, фармал?зму ? лог?к? разл?ку, выражаць бескарысл?васць. Гэтак жа, як гэта роб?ць Езус у аднос?нах да нас, зба?ляючы нас бескарысл?ва, не прымушаючы плац?ць за адкупленне.

Менав?та таму Езус указвае на гэту бедную ? шчодрую ?даву, як узор хрысц?янскага жыцця, што трэба наследаваць. Мы не ведаем, як яе завуць, але ведаем яе сэрца. Мы сустрэнемся з ёй у Небе ? пойдзем яе прыв?таць. Гэта тое, што мае значэнне перад Богам. Кал? ? нас з’я?ляецца спакуса паказаць ? заф?ксаваць нашы жэсты альтру?зму, кал? мы занадта зац?ка?лены поглядам ?ншых, давайце думаць пра гэтую жанчыну. Гэта дапаможа нам пазбегнуць с?туацый – прабачце за пара?нанне – кал? мы паводз?м сябе як па?л?ны, што перашкаджае нам ?сц? да сапра?ды важнага ? заставацца сц?плым?.

Няхай Дзева Марыя, бедная жанчына, якая цалкам прысвяц?ла сябе Богу, падтрымл?вае нас у рашэнн? даць Пану ? братам не частку сябе, але ус?х сябе ? пакорл?вай ? шчодрай ахвяры”, - сказа? Пантыф?к.

Пасля “Анёл Панск?” Франц?шак прыв?та? сабраных на плошчы св. Пятра ? папрас?? аб мал?тве за сябе.