Нунцый у К?еве: мы глядз?м смерц? ? вочы, але не губляем надзею
Марыя Валодз?на - Pope
?ерарх распавё? пра с?туацыю вял?к?х пакут ва Укра?не. “Тысячы палонных жывуць, дакладней, выжываюць у нечалавечых умовах, прынамс? кал? меркаваць па аповедах тых, хто вярну?ся дадому. Кожную ран?цу я пачынаю мал?тву ? яднанн? з ?м? ? з дзецьм?, разлучаным? з бацькам? або апекунам?, таму што ведаю: яны перажываюць сапра?днае пекла ?, за рэдк?м? выключэнням?, ?м н?як не дапамагчы. Хтосьц? жыве ? прыфрантавых рэг?ёнах, пераважна пажылыя або бедныя людз?, як?я не маюць рашучасц? або ф?з?чнай магчымасц? шукаць свой лёс дзе-небудзь яшчэ. Больш за тое, яны цалкам залежаць ад гуман?тарнай дапамог?, уключаючы ваду ? хлеб. ? ёсць цэлая сетка святаро?, дабрачынца? ? валанцёра?, як?я занятыя наладжваннем лаг?стычнай транспартнай сетк?, часам на тысячы к?ламетра?. М?льёны дзяцей ва ?сходн?х рэг?ёнах не маюць магчымасц? хадз?ць у школу яшчэ з пачатку пандэм??, гэта значыць яны чатыры гады кал? ? вучацца, то тольк? дыстанцыйна. У некаторых гарадах будуюцца падземныя школы, каб засцерагчыся ад частых бамбардз?ровак”, - падзял??ся арцыб?скуп Кульбокас, адзначаючы, што яму цяжка до?га разма?ляць з людзьм?, як?я не перажыл? так? ж досвед: “Такое ?ражанне, што мы жывем у розных светах, дзе прыярытэты зус?м розныя. Не кажучы ?жо пра заг?нулых ? скалечаных на вайне, пра м?льёны перамешчаных асоб ? бежанца?”.
“Тыя, хто жыве ? прыфрантавых гарадах, так?х як Херсон ? нават Харка?, прывыкл? глядзець у вочы смерц?. У гэтым сэнсе К?е? знаходз?цца ? больш спрыяльным станов?шчы, бо ракетныя бамбардз?ро?к? ? атак? бесп?лотн?ка? адбываюцца не кожны дзень, плюс там дзейн?чае прыв?лей – больш магутная с?стэма супрацьпаветранай абароны. (...) Але бл?жэй да фронту людз? выходзяць на вул?цы м?н?мальна: тольк?, каб схадз?ць у касцёл, атрымаць ежу ? вырашыць ?ншыя надзённыя патрэбы".
На пытанне аб тым, што яго больш за ?сё ?ражвае ? апавяданнях людзей, як?я вяртаюцца з фронту, арцыб?скуп Кульбокас адказа?: “Мяне неаднаразова ?ражвала тое, што некаторыя вайско?цы распавядал? пра мал?то?нае жыццё ? веру ? самыя жорстк?я моманты на перадавой. Тут варта ?дакладн?ць, хто гэтыя вайско?цы: цяпер вайско?цам? стал? ?се, ад выкладчыка ?н?верс?тэта да ?Т-спецыял?ста, ад тэатральнага акцёра да прадпрымальн?ка”.
Нунцый распавё?, што яму неаднаразова даводз?лася чуць сведчанн? аб тым, што ?весь час, пад абстрэлам?, у акопах або падчас контратак?, чалавек мал??ся ? адчува?, што Езус ста?ць побач з ?м. Вакол св?стал? кул? ? выбухал? м?ны, але ён застава?ся жывы.
“?ншая катэгорыя апавядання?, якая мяне ?ражваюць, - гэта апавяданн? былых палонных”, - падзял??ся ён, але ?стрыма?ся ад пераказу: “Яны неап?сальныя, ? я л?чу, што лепш, каб яны сам? распавядал? пра гэта, кал? змогуць”.
Гаворачы аб магчымых пробл?сках дыпламатычнага рашэння, В?свальдас Кульбокас адзначы?, што асаб?ста ён не бачыць н?як?х пробл?ска?, але з Божай ласкай усё можа змян?цца ? адно ?мгненне: “Наша спадзяванне на М?ласэрнага Пана пав?нна быць як мага больш по?ным”. Нунцый дада?, што самыя настойл?выя дыпламатычныя спробы зыходзяць ад той катэгоры? кра?н ? м?жнародных арган?зацый, як?я не ?дэнтыф?куюць сябе цалкам н? з адным з ваюючых бако?.
Па словах ?ерарха, роля Касцёла па дапамозе насельн?цтву надзвычай важная перш за ?сё з духо?нага пункту гледжання: “Такая жорсткая вайна выкл?кае роспач сярод людзей, бо немагчыма зразумець, як падобнае магло здарыцца ? XXI стагоддз?”.
?ншай сферай дзейнасц? Касцёла з'я?ляецца гуман?тарная дапамога, ? ? гэтай гал?не макс?мум намагання? прыкладаюць Апостальская Стал?ца, Папск? элемаз?нарый ? Дыкастэрыя служэння ?нтэгральнаму разв?ццю чалавека, а таксама м?жнародныя дабрачынныя арган?зацы? ? мясцовыя Цэрквы, распавё? апостальск? нунцый ва Укра?не.