150 гадо? дагматам аб першынстве ? беспамылковасц? Папы
Яны был? адобраны Першым Ватыканск?м Саборам ? замацаваны ? дагматычнай канстытуцы? Pastor Aeternus, прынятай большасцю Айцо? Сабора – “за” прагаласавал? 535 з ?х, 83 устрымал?ся.
У дакуменце сцвярджаецца, што апостал Пётр ? яго пераемн?к? з’я?ляюцца “сталым пачаткам ? бачнай падставай” еднасц? Касцёла. Першынства Папы ?ключае ? сябе вяршэнства вучэння, як?м надзелены Пётр ? яго пераемн?к? “дзеля зба?лення ?с?х”.
Беспамылковасць – гэта перш за ?сё дар, выключны прыв?лей, дадзены сам?м Хрыстом свайму Касцёлу. Ёй асабл?вым чынам надзелены бачны галава Касцёла – Пантыф?к, кал? ён сам выказваецца ex cathedra або кал? выказваецца разам з калег?яй б?скупа?, – як на Саборы, так ? разам з б?скупам?, рассеяным? па ?сёй зямл?, кал? яны прыходзяць да якога-небудзь рашэння па канчатковым вызначэнн? дактрыны.
У 1993 г. св. Ян Павел II так тлумачы? сэнс ? межы беспамылковасц? Папы: “беспамылковасць дадзена Пантыф?ку не як прыватнай асобе, але ? той меры, у якой ён выконвае функцыю пастыра ? наста?н?ка ?с?х хрысц?ян”. Акрамя таго, Папа “не валодае гэтай беспамылковасцю так, як быццам ён можа мець яе ? любых абстав?нах: беспамылковасць дадзена яму тольк? кал? ён выказваецца ex cathedra ? тольк? ? дактрынальнай сферы, абмежаванай пра?дам? веры ? марал? ? ?сц?нам?, цесна з ?м? звязаным?”.